2 enerverende weken in en rond Philadelphia

Het is alweer twee weken al weer sinds ons laatste verhaaltje, er is dan ook veel gebeurd dus tijd voor een update!

Woensdag 23 september
Op het moment dat ik wilde vertrekken voor mijn eerste optreden als vrijwilliger in de free library in de stad kreeg ik een afmelding, helaas! Door het bezoek van de paus en de wegafsluitingen konden “de oudjes” niet in de bieb komen. Dus dan maar lunchen met Sven in het park bij de uni. ‘s Middags mijn eerste skype sollicitatie gesprek ooit gehad met een huisarts uit Rotterdam. Goed gesprek, leuk maar helaas niet helemaal wat ik zocht: Hij had een 3e praktijk overgenomen en zocht nu een huisarts om die praktijk voor hem te gaan draaien. Inclusief al het achterstallig onderhoud.

Donderdag 24 september
We gaan de stad uit! En dat is maar goed ook want ons gebouw is aan het veranderen in een gevangenis: hekken tegen de al bestaande hekken aan en een poort versterkt met zandzakken. Op naar de Niagara Falls! Een rit van ruim 400 mile (=670 km). Onderweg in eerste instantie mooie loofbossen maar later een hele saaie rechte snelweg! Onderweg gestopt bij een prachtig meer voor een lunchstop. Tegen de avond kwam de Canadese grens inzicht! Al hier een kort oponthoud omdat we natuurlijk wel ons paspoort moesten laten zijn maar voor de rest kwamen we zonden problemen aan in Niagara Falls, Canada. Onze B&B was snel gevonden: midden in het B&B district (elk huis in de straat is een B&B). Even opgefrist en daarna op naar de stad voor de falls by night! Mooi verlicht en daarna wat gegeten in de kermis stad die Niagara falls is!

Vrijdag 25 september
De falls zijn bij nacht indrukwekkend maar overdag nog veel indrukwekkender! Dus tijd voor foto’s en daarna een boottoer naar de falls. Zeker de moeite waard! De conclusie: prachtige blikken, mooie foto’s en allebei kletsnat! Want als je, ondanks je poncho, niet nat wil worden moet je niet op het boven dek blijven staan als de boot onder de falls door vaart! Daarnaast had de camera het ook wel even zwaar met al dat water. Gelukkig voor ons was t mooi weer en waren we zo weer droog en ook de camera is er weer helemaal bovenop! Na de falls terug naar de auto; nu krijgen we pas een goed beeld van de “kermis”: spookhuizen, dino’s, gokpaleizen, draaimolens enzovoorts. Het Las Vegas van canada! Na de drukte van Niagara nog een wandeling iets stroomafwaarts langs de Niagara river. Een prachtige wandeling langs de rivier. Na het wandelen een stuk terug gereden naar het “fingerlake” district op 3 uur rijden van Niagara. Daar had ik een Air BNB gevonden op een boerderij in de middel of nowhere. Daar aangekomen werden we opengedaan door een zeer verbaasd kijkend stel. Wat bleek: dit waren andere gasten die in de Air BNB gebleven en niet wisten van onze komst. Gelukkig was wel op ons gerekend en konden we zelfs gebruik maken van de meest luxe kamer van het verblijf! ‘s Avond nog wat zitten kletsen met dit andere stel. Ook zij waren die dag naar Niagara geweest alleen waren zij aan de andere kant gebleven. Blijkbaar is het aan de Amerikaanse zijde helemaal niet toeristisch; meer een soort ghetto! Hoe meer wij over onze dag vertelde: de boot tour en de foto’s hoe teleurgestelde de vrouw van het gezelschap werd! Het bleken 2 New Yorkers te zijn: een diëtiste en een zelfstandige computer programmeur (wrek). Onze gesprekken? Voor namelijk over het verschil tussen Nederland/ Europa en Amerika en over fietsen natuurlijk! Hij had al meerdere fietsen (of delen ervan) versleten. Er worden in New York heel veel fiets (onderdelen) gestolen en die kan je dan op craigslist het Amerikaanse marktplaats weer terug vinden! Het aantal fietsen dat wij in Nederland hebben was voor deze Amerikanen onvoorspelbaar. Wat voor ons onvoorspelbaar was is het zorgverzekeringssysteem hier: 800 dollar per maand voor ZZPers om je te verzekeren voor ziektekosten! Soms is dit echter wel geregeld via het werk.

Zaterdag 26 september
Hoe fijn het is dat wij als Nederlands goed verzekerd zijn werd vandaag duidelijk! De dag begon rustig; uitgebreid ontbeten daarna bij een lokale markt een broodje gekocht en op naar Watkins Glen. Een prachtige kloof waar een druk maar mooi wandelpad door heen liep met meerdere watervallen en rotsformatie. Aan het einde werd de kloof iets breder en vonden we een plekje aan het water om rustig ons broodje op de eten. En hier ging het mis want dit broodje kipsalade zat vol met walnoten. Hier kwamen we alleen pas achter toen ik het halve broodje al achter de kiezen had. Snel terug naar de auto. Bijna bij de auto aangekomen ging het niet goed: warm zweterig, suffig benauwd. Kortom: een allergische reactie(anafylactische shock) op de walnoten. Gelukkig heeft Sven mij de epi-pen die ik bij me droeg toegediend en was de ambulance er snel. In de ambulance heb ik nog meer medicijnen gekregen, zuurstof en een infuus. Na een opname van 4 uur in het ziekenhuis mocht ik gelukkig weer naar huis! Met een recept voor 2 nieuwe epi-pennen. Kosten: 500 dollar! De apotheker leek hier ook wel van de schikken dus heeft hij voor ons een coupon gevonden waarmee we 100 dollar korting kregen. Na dit avontuur naar een boerderij gereden op een uurtje afstand waar we de enige gasten waren en dus in alle rust van zeer uitgebreide keuken gebruik konden maken.

Zondag 27 september
Na een onrustige nacht: door de adrenaline en ventolin waarschijnlijk, volgde een uitgebreide rondleiding en uitleg over de boerderij door eigenaar “John Howard”. Hij was sinds de dood van z’n moeder weer terug op de boerderij na allerlei banen in California (98 in 21 jaar). Conclusie van ons m.b.t z’n verhalen: Er zijn altijd succesverhalen in Amerika maar ook een hoop mislukkingen. Aan het einde van de uitleg kregen we de kans om rabarber te oogsten uit de tuin. De rest van de dag werd besteed aan: het bijkomen na de dag ervoor, overnachting zoeken voor vannacht want we hadden er aanvankelijk op gerekend om zondag avond weer terug te rijden naar Philadelphia alleen: de stad zat nog op slot dus toch nog maar een nachtje buiten Philadelphia! Uiteindelijk was het gelukt om op een uur rijden van Philadelphia een Air BNB te vinden: In een groot huis met eigen oprijlaan. Eigenaar: een op Sigmund Freud lijkende man, een gepensioneerd Airway specialist die nu een opleiding deed tot psychotherapeut. Het huis was groot en een beetje oubollig ingericht met een grote (tikkende) klok en veel poppen, die volgens Sven heel eng keken. Hij verhuurde de kamers meer voor de gezelligheid dan voor het geld. Na dat we ergens waren gaan eten werden we dan ook verwelkomd met een glas rode wijn.

Maandag 28 september
Vroeg op want ondanks dat we niet in Philadelphia waren had Sven wel een aantal conference calls ’s morgens. Dus al vroeg aan het ontbijt aan een prachtig sjiek gedekte tafel. Als ontbijt kregen we eerst een combinatie van avocado met sla en yoghurt en daarna eieren met worst. En koffie natuurlijk. Na het ontbijt en Sven z’n calls (die bijna allemaal waren afgelast ) was het tijd voor een “groepsfoto” voor het huis. Daarna naar het vliegveld van Philadelphia gereden omdat we s morgens in de stad onze auto nog niet terug konden brengen. Aldaar de auto precies op tijd ingeleverd (12 uur is 11.58 uur), daar houden we van. Vervolgens een gratis ritje met de trein terug naar de stad, de conducteur was niet snel genoeg; daar houden we ook van.

Woensdag 30 september
Vandaag eerst een bezoek gebracht aan het culinair departement van de free library aldaar enthousiast ontvangen door 2 dames. Ze hebben daar in de bibliotheek dus een hele professionele keuken waar ze kooklessen geven aan groepen. Ik kan gaan helpen bij kooklessen voor middelbare scholieren. Ze hebben een samenwerkingsverband met deze school en gaan een hele basis kookcursus geven met daarbij natuurlijk ook uitleg over gezonde voeding plus ze moeten de ingrediënten afwegen en t recept lezen. Deze cursus begint half oktober dus daar over later meer! ’s Middags naar de bibliotheek geweest in de stad voor mijn eerste “computer les voor oudere”. Het was een dame van rond de 60 die graag een baan wilde als schoonmaakster en daar een online sollicitatieformulier voor moest invullen. Het was een Afro-Amerikaanse vrouw , dun met een slecht gebit en kort oranje gekleurd haar. Ze zag heel slecht. Ze had een getypt CV bij zich dan iemand anders voor haar had gemaakt. Ze kon zelf niet lezen wat er op dit papier stond, schrijven kon ze wel. Het slechte zicht en het oranje gekleurde haar zijn waarschijnlijk tekenen van ondervoeding: vitamine A te kort. Deze vrouw wilde bij een schoonmaak bedrijf gaan werken hier in Philadelphia, ze vertelde dat ze al eerder bij dit bedrijf gewerkt had en dat ze haar gevraagd hadden weer te solliciteren. Deze werk ervaring stond echter niet op haar CV dit was voor haar moeilijk te geloven en omdat ze het in eerste instantie van mij niet wilde aannemen ging ze dit aan meerdere bezoekers van de bibliotheek navragen. Na het invullen van de werkervaring opleiding etc. volgende een verzoek om referenties dit leverde problemen op want deze dame bleek niemand te hebben die ze als referent op kon geven: geen buren, geen familie etc. Uiteindelijk hebben we haar oude manager “Mister Punch” opgegeven als referent. Daarna volgende nog een aantal vragen over schoonmaken: “Met welk schoonmaakmiddel maak je een WC schoon?” “Waar begin je bij het schoonmaken van de WC” etc. Maar hier mee waren we nog niet aan het einde gekomen want er volgde nog een uitgebreide persoonlijkheidstest bestaande uit 80 stellingen. Deze dame bleek in de schuldsanering te zitten want ze kreeg een vaste toelage per week om eten te kopen. De reden dat ze weer wilde gaan werken: Een weekje naar zee in 2017! Kortom een enerverende middag!
Ook even een update van Sven: Het onderzoek gaat redelijk goed, er is een artikel waar Sven 2e auteur op is naar de co-auteurs. Een ander artikel is bijna af. Daarnaast komen er ook veel belovende resultaten terug van een groot internationaal project, hier is Sven dan ook druk mee bezig.

Donderdag 1 oktober
Taarten bakken voor morgen! ‘s Morgens bij Sven z’n werk 2 springvormen (ja het is vertaald echt: “Springform Pan”) opgehaald van de bakkende collega voor een Cheesecake en een rabarber kruimelvlaai.

Vrijdag 2 oktober
Jarig! Dus een met slingers en ballonnen versiert huis. Het weer is een stuk minder feestelijk onder invloed van orkaan Joaquin voor de kust. Even was de angst dat de orkaan aan land zou komen maar dat was gelukkig niet het geval. Maar deze orkaan zorgde wel voor: regen, regen en nog eens regen! En kou 14 graden in plaats van de 27 van 2 dagen er voor. In verband met de regen ‘s middags met de trolley naar Sven z’n werk gegaan om daar met alle collega’s wat te drinken en taart te eten! ’s Avonds kwamen Suzan en m’n vader naar Philadelphia om met ons uiteten te gaan op onze verjaardag. Helaas hadden zij door de orkaan afschuwelijk weer gehad in Washington, waar ze vandaan kwamen! De bus vanuit Washington had vertraging daarom waren Sven en ik maar alvast naar het hotel waar ze verbleven gegaan om ze op te wachten. ’s Avonds heerlijk gegeten in restaurant “Rembrandt” onder het genot van een “Sofie” biertje!

Zaterdag 3 oktober
’s Morgens begonnen met koffie met “cheesebordcake” in ons appartement. Daarna op de fiets de stad in. Eerst naar de Delaware river en daarna via het historische centrum en de Liberty bell naar de Reading terminal Markt. Alhier heerlijk geluncht met een warm broodje en vers fruit. Na het eten belde Gea en Carl dat ze gearriveerd waren in Philadelphia vanuit Nederland. Dus zijn Sven en ik daar heen gefietst om ze te verwelkomen. Paps en Suzan hebben zich ondertussen vermaakt in het Rodin museum en in de pub! ’s Avonds met z’n 6en bij ons gegeten. Dit was even improviseren want we hebben hier maar 5 stoelen en 4 grote borden, maar met 2 kleine borden en een houten bankje werd het een geslaagd etentje.

Zondag 4 oktober
Vroeg op want om 9 uur open de Barnes Foundation haar deuren en omdat het de eerste zondag van de maand is zijn er vandaag gratis kaarten (in plaats van 25 dollar entree) beschikbaar. Na een halfuurtje wachten weten we 6 kaarten voor 10 uur in de wacht te slepen. Dus is er nog even tijd voor een bezoekje aan de befaamde “Rocky stairs” en een foto met Rocky. Bij de trappen is het een drukte van je welste want er is een loop ter preventie van zelfmoord. Deze loop wordt afgetrapt door een dame die (heel vals ) het Amerikaanse volkslied zingt. Op naar de Barnes Foundation. Een ongelofelijke privé verzameling met honderden schilderijen van Europese schilders. De favoriete schilder van deze meneer Barnes was zonder twijfel: Renoir. Er hangen meer dan 100 schilderijen van deze schilder in dit museum! Na een uitgebreid bezoek aan dit museum geluncht in ons appartement mét Nederlandse kaas (door Gea en Carl meegebracht). Na de lunch tijd voor het tweede museum van de dag: het art museum. Vermoeiend hoor twee musea op 1 dag! Om 5 uur verlaten we het museum met een cadeautje: de zon schijnt weer, gelukkig! Tijd voor een drankje in de pub. Deze biertjes/ciders smaken naar meer dus wordt het een Pub diner. Na het eten gekaart onder het genot van een kopje koffie met Hollandse pepernoten. De winnaar: Ik natuurlijk . ( ja Thijs; ze kan nog steeds niet schudden).

Maandag 5 oktober
John en Suzan vertrekken vandaag naar een zonnig New York. Gea en Carl blijven nog een dagje. Het plan was om de dag te beginnen om de universiteitscampus; daar even rondlopen, even kijken waar Sven werkt en dan de stad in. Dit liep even anders! Ten eerste konden we onze fietsen nergens kwijt dus werd het een rondje over de campus met de fiets. Bij aankomst op het werk van Sven werd hem heel verbaasd gevraagd of hij zijn mail niet had gelezen. Er was via Social Media een bedreiging voor een shooting binnen gekomen. Het bericht uit een bedreiging aan een Universiteit in de buurt van Philadelphia en laat verder weten dat er om 2 uur s middags geschoten gaat worden. We verlaten de campus dus weer! Sven gaat naar het appartement om daar wat te werken en ik ga met Gea en Carl de stad in. Delaware River. Daarna naar het visitor center om kaartjes te halen voor een bezoek aan de Independence hall. Dit bezoek bestond uit een korte rondleiding waarbij we 2 zalen te zien kregen. De gids vertelde ondertussen over de Amerikaanse geschiedenis waarin Philadelphia een belangrijke rol heeft gespeeld. Het verhaal van deze gids was moeilijk te volgen door zijn snelle gepraat en zijn accent. Daarna een bezoek aan de Liberty Bell. Daarna ook met Gea en Carl een bezoek gebracht aan de overdekte markt en daar geluncht met een heerlijk broodje falafel en boodschappen gedaan voor het eten. ‘S middags met Sven naar de andere kant van de stad gefietst voor een bliksem bezoek aan de Wallmarkt om daar tegoed voor onze Amerikaanse telefoons te kopen. ’s Avonds door Gea en Carl gebakken pizza gegeten, heerlijk! Daarna snel naar onze tangoles.

Dinsdag 6 oktober
Gea en Carl vertrekken vandaag weer richting New York en daarna naar Boston voor een bezoek aan een gemeenschappelijke vriendin. En wij maken ons op voor een rustige week met hopelijk geen nootjes en veel alledaagse dingen.