Philadelphia 2

5 september
Tijd voor groot inkopen, want dat is toch wel een beetje onhandig lopend/ met de fiets of met het OV. Gelukkig was Adam (een collega van Sven) zo lief om ons met de auto naar New Jersey te rijden want daar zitten alle malls. New Jersey bestaat volgens Adam alleen maar uit suburbs (van New York en Philadelphia) en dus zitten er veel grote supermarkten. Adam woont midden in het centrum van Philadelphia dus hadden we afgesproken om hem op een centraal punt te ontmoeten zodat we met z’n 3en naar z’n auto konden lopen. Na een korte stadstour en een bezoekje aan zijn appartement om de autosleutels op te halen gingen we op weg. De ‘Dellaware river’ over naar New Jersey. Een rustig ritje als we Adam mogen geloven want de Jersey’s staan bekend om hun slechte rijstijl en de “Jersey slide”: het zonder richting aangeven wisselen van rijbanen. Aan gekomen bij de mall was het uiteraard eerst tijd voor lunch, en hoe kan je in Amerika anders lunchen dan met burgers. De mall (in ieder geval deze) is overigens niet veel goedkoper dan de lokale supermarkt, maar ze hebben er wel meer (veel meer) spullen en eten. Onze vangst: voorraden, eten voor de komende dagen en voor het bedank etentje voor Adam en z’n vriendin, een matrastopper (’t bed was wel heel hard). Kortom een heleboel spullen en dat was nog wel even lastig aangezien precies dat weekend het “made in America” festival werd gehouden, bij ons om de hoek. Alle straten bij ons in de buurt waren afgesloten dus werd het 3 Blocks lopen met onze spulletjes.
6 september
Tijd voor een beetje cultuur want de eerste zondag van de maand is het “pay what you wish” bij The Philadelphia museum of Arts. Dit betekende wel: in de rij staan (in de hitte) maar het was t zeker waard  Anders dan in Europese musea stellen ze hele (of delen) van kerken, Japanse theehuizen, woonkamers en kastelen ten toon! Compleet met plafonds, deuren en versiersels. Je kan immers in Amerika minder makkelijk naar Frankrijk/Italië rijden dan in Nederland/Europa.
8 september
Vroeg op want de bus naar New York vertrekt al om 6 uur, op naar de US open! Na een busrit van 2,5 uur aangekomen in ‘higher Manhattan’. Tijd voor koffie. Daarna op ons gemakje op zoek naar de goede trein naar Flushing Meadows, het tennispark van de US open. Helaas mocht onze tas voor 5 dollar niet mee naar binnen. Binnen wacht een groot terrein met tennisvelden, 1 groot en 1 heel groot stadium, stalletjes met veel te dure spullen en natuurlijk heel veel eten. We hadden kaarten voor het grote stadium maar mochten verder ook op andere plekken kijken, hier hebben we echter niet veel tijd voor gehad met 2 lange kwartfinale partijen: Vinci vs Mladenovic (gewonnen door Vinci die vervolgens Serena Williams heeft uitgeschakeld) en Cilic tegen Tsonga (na 5 sets gewonnen door Cilic). Kortom een leuke, spannende en hete dag tennis kijken. Gelukkig waren niet alle stoelen bezet en konden we in plaats van op onze goedkope plaatsten in de zon steeds een plekje in de schaduw vinden.
9-11 september
Het gewone leven in Philadelphia. Sven aan het werk op de Universiteit met helaas nog veel afleiding want: een afgebroken draadje wat zorgde voor de nodige belletjes en 2 orthodontist bezoeken. Daarnaast was er ook nog een ‘Penn Key’ die geregeld moest worden. Afgelopen vrijdag was ik mee naar de “baby blue” voor de lunch. Tegen 3en waren we klaar met lunchen waarbij ook de nodige biertjes werden genuttigd. Het heeft ons wel wat meer inzicht gegeven in het Amerikaanse overheids- en onderwijs systeem. Studeren aan Penn? voor 75000 dollar per jaar kan dit, voor buitenlanders het dubbele. Maar goed ze betalen dan ook een stuk minder belasting!
Het is hier ‘not done’ om je bammetjes mee te nemen als lunch dan moet je op z’n minst iets gaan halen bij een van de vele foodtrucks. Het brood is hier dan ook een stuk minder lekker dan in Nederland. De vriendin van Adam wist dit heel treffend te omschrijven: “in Europe the bread molds so fast”. Kan je nagaan hoeveel conserveermiddelen er hier door het brood zitten, dit naast de suiker die we ook niet gewend zijn. Ook s avonds koken de Amerikanen meestal niet zelf, hier spelen de supermarkten handig op in met hele schappen (vers gemaakte) kant-en-klaar maaltijden. Het etentje van afgelopen woensdag waarbij Adam en z’n vriendin Megan kwamen eten was dan ook anders dan dat ze gewend waren. Watermeloen gazpacho, Nederlands stoofvlees met aardappels en appelvlaai toe. Een geslaagde avond, alleen ben ik wel benieuwd wat ze echt van het Nederlandse eten vonden!